آزمایش دیگر دراگون

سیستم خطای پرتاب(LAS) یا سیستم فرار اضطراری(LES) سیستمی است که در بالای موشک‌های غول پیکر تعبیه می‌شود و وظیفه دارد در صورت تشخیص خطر یا انفجار احتمالی، کپسول خدمه را به سرعت از موشک جدا کند تا خطری جان فضانوردان را تهدید نکند.

استقرار سیستم‌های خطای پرتاب بسیار ضروری است و از زمان برنامه "مرکوری" و برای پرتاب موشک "سترن V" به منظور اکتشاف ماه در دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ استفاده می‌شده است و هم اکنون نیز در پرتاب‌های موشک روسی "سایوز" استفاده می‌شود.

این سیستم را می‌توان به دو بخش تقسیم کرد. بخش اول یک پوسته محافظ سبک وزن است که کپسول را طی صعود می‌پوشاند. این پوشش از کپسول در برابر گرما، باد و فشارهای صوتی محافظت می‌کند.

بخش دوم، برج پرتاب است که بالای محافظ نشسته است. این برج در نوک تیز موشک قرار دارد و دارای سه موتور تشخیص خطا در پرتاب و همچنین موتورهای جدا کننده کپسول و کنترل ارتفاع است.

این موتورها در هنگام پرتاب و یا حین پرواز موشک غول آسای "سیستم پرواز فضایی"(SLS ) در صورت تشخیص خطری مبنی بر شکست مأموریت، به سرعت فعال می‌شوند و کپسول خدمه را از بدنه اصلی موشک جدا می‌کنند و می‌توانند ۱۸۱ تن وزن را با خود حمل کنند.

خیابان کارگر

در نهایت چتر نجات باز می‌شود و کپسول به سلامت روی زمین فرود می‌آید.

این گام مهم ممکن است نشانگر این باشد که اسپیس ایکس و کپسول دراگون به هدف خود برای ارسال فضانوردان ناسا در سال آینده به ایستگاه بین‌المللی فضایی نزدیک‌تر شده‌اند.